Obecnie część krakowskiej dzielnicy Stare Miasto. Od 1335 roku (lokacja nadana przez Kazimierza III Wielkiego – stąd nazwa) do 1792 samodzielne miasto, graniczące z Krakowem nieistniejącą obecnie odnogą Wisły. Pod koniec XIV wieku, w wyniku konfliktów kupieckich między Polakami i Żydami na obszarze Kazimierza powstało Miasto Żydowskie. Decyzją Jana Olbrachta (1495) żydowscy mieszkańcy Krakowa zostali przesiedleni na teren dawnej wsi Bawół, który obejmował część miasta Kazimierz od ulicy Miodowej do św. Wawrzyńca i od ul. Starowiślnej do ul. Jakuba. Obszar był wydzielony murem (głównie od strony południowej) i parkanami. Na początku XIX wieku Żydzi otrzymali prawo osiedlania się na terenie całego Kazimierza, a w 1822 roku mury zostały zburzone. Przed II wojną światową w całym Krakowie mieszkało ponad 60. tys. Żydów, a dzielnica Kazimierz była jednym z najważniejszych ośrodków żydowskiej społeczności w Polsce. Podczas niemieckiej okupacji większość tej społeczności została szybko wysiedlona do wschodniej Polski, a ok. 17 tys. osób trafiło do getta utworzonego w dzielnicy Podgórze (zlikwidowanego w marcu 1943 roku). II wojnę światową przeżyło ok. 5 proc. (3 tys.) krakowskich Żydów.
Na terenie Kazimierza znajdują się liczne historyczne obiekty chrześcijańskiej i żydowskiej architektury. m.in.: 7 synagog, 4 kościoły, ratusz, mykwa oraz fragmenty murów obronnych. W 1978 roku obszar ten wraz ze Starym Miastem i Wawelem został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W XXI wieku dawna żydowska dzielnica stała się jedną z głównych atrakcji turystycznych miasta, powstało tu m.in. ok. 300 kawiarni i restauracji.
Kazimierz. Currently part of Krakow’s Old Town district. From 1335 (location granted by Casimir III the Great – hence the name) until 1792, an independent city, bordering Krakow on a now non-existent branch of the Vistula River. At the end of the 14th century, as a result of trade conflicts between Poles and Jews, the Jewish Town was established in the Kazimierz area. By the decision of Jan Olbracht (1495), the Jewish inhabitants of Krakow were resettled to the area of the former village of Bawół, which included part of the city of Kazimierz from Miodowa Street to Św. Wawrzyńca and from Starowiślna Street to Jakuba. The area was separated by a wall (mainly from the south) and fences. At the beginning of the 19th century, Jews received the right to settle throughout Kazimierz, and in 1822 the walls were demolished. Before World War II, over 60,000 Jews lived throughout Krakow, and the Kazimierz district was one of the most important centers of the Jewish community in Poland. During the German occupation, most of this community was quickly relocated to eastern Poland, and approximately 17,000 people were sent to the ghetto established in the Podgórze district (liquidated in March 1943). About 5 percent (3,000) of Kraków’s Jews survived World War II.
In Kazimierz there are numerous historical objects of Christian and Jewish architecture, including: 7 synagogues, 4 churches, a town hall, a mikveh and fragments of defensive walls. In 1978, this area, together with the Old Town and Wawel, was included on the UNESCO World Heritage List. In the 21st century, the former Jewish district became one of the city’s main tourist attractions, including: approx. 300 cafes and restaurants.
