Górujący nad stolicą Węgier kompleks pałacowy, którego początki sięgają XIV wieku. Siedziba władców Węgier, wielokrotnie niszczona i odbudowywana. W XV wieku był obiektem w stylu włoskiego renesansu, na początku XVII przekształcił się w barokowy pałac, a w połowie wieku XIX – w trakcie przegranego przez Węgrów powstania – został niemal kompletnie zniszczony. Szybko odbudowany, cztery dekady później doczekał się jednak kompleksowej przebudowy w stylu neobarokowym (1890-1912). Autorem jej projektu był Miklós Ybl, twórca wielu słynnych XIX-wiecznych budynków w Budapeszcie. Po jego śmierci (1891) dwudziestoletni proces przebudowy zamku prowadził Alajos Hauszmann. Kolejną katastrofą, której zamek nie przetrwał było oblężenie i walki o Budapeszt pod koniec II wojny światowej. Powojenna odbudowa trwała od lat 60. do lat 80 ubiegłego wieku i nadała budapesztańskiemu zamkowi styl modernistyczny. W ostatnich latach węgierski rząd uruchomił jednak program rekonstrukcji zabytku, którego celem jest przywrócenie architektury całego Wzgórza Zamkowa do stanu zaprojektowanego przez Ybla i zrealizowanego ponad sto lat temu przez Hauszmanna.