Wyższe Seminarium Duchowne Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców w Krakowie jest jednym z kilku najważniejszych dzieł architektonicznego postmodernizmu w Polsce. W 2005 roku kompleks trafił na listę (i wystawę) 20 najlepszych budynków w kraju „Polska. Ikony architektury” przygotowaną przez Architekturę Murator. Seminarium zostało zaprojektowane przez Dariusza Kozłowskiego we współpracy z Marią Misiągiewicz i Wacławem Stefańskim w 1983 roku. Powstało w latach 1985-1996. Zespół obiektów, w skład którego wchodzą seminarium, budynki mieszkalne, refektarz, kościół Emaus i dwie kaplice nosi symboliczną nazwę „Droga Czterech Bram”. Nazwy poszczególnych budynków i części kompleksu odwołują się do symboliki Zmartwychwstania, transcendencji i różnych – nie tylko religijnych – odniesieniach kulturowych (Bramy Inicjacji, Nadziei, Wiedzy i Wiary; Dziedzińce Pragnień i Młodości, Drogi Ducha i Czterech Bram, Dom Młodości). Architektura kompleksu – zgodnie z ideami Kozłowskiego – jest pełna symbolicznych narracji i znaczeń, gdzie użyteczność nie jest najważniejsza bo jest nią „stwarzanie fikcji na sposób prawdziwy”. Wieże, bramy, portale, budynki i elewacje cechują charakterystyczne dla postmodernizmu rozwiązania – teatralność, gra pozorami i formą, nieoczywistość funkcji, różnorodność materiału i bogata kolorystyka. Adres: ul. Księdza Pawlickiego 1, Kraków.