Plac Wolności w Kutnie, znany w całej Polsce jako „Rynek w Kutnie”, najbardziej znany przykład kontrowersyjnej rewitalizacji miejskiej przestrzeni, „betonozy” powstałej za dziesiątki milionów unijnej pomocy w interesie kierowców samochodów. Jego przebudowa przeprowadzona w latach 2011-2021 według konkursowego projektu Roberta Charkiewicza spotkała się z ogólnopolską krytyką, głownie ze strony miejskich aktywistów, ekologów oraz części architektów i urbanistów. Nadmiar betonu, brak zieleni, zachowanie funkcji parkingu samochodowego, brak nawiązania do historycznego sąsiedztwa i zaburzenie relacji poziomów budowli do linii istniejących budynków – to najczęstsze zarzuty, z którymi spotkała się inwestycja. Z drugiej strony bronią jej radni i miejscy urzędnicy, a także część mieszkańców miasta, którzy przypominają wcześniejszy fatalny stan i wygląd placu (zniszczony parking), popierają taką lokalizację parkingu, a także wskazują na fakt, że z upływem czasu zasadzona zieleń urośnie i zmieni charakter tego miejsca. Sama konstrukcja Charkiewicza opiera się na pomyśle nadbudowy i zachowaniu istniejącego parkingu ogromną betonową płytą, na której powstał plac z dwoma pawilonami. Dzięki temu zachowano duży parking w centrum miasta (czego chcieli mieszkańcy) oraz stworzono nową przestrzeń o charakterze miejskiego rynku (kawiarnia, fontanna, leżaki, pawilon wystawienniczy). Plac Wolności przed rewitalizacją nie był „Rynkiem w Kutnie”, za taki uważany jest sąsiedni Plac Marszałka Józefa Piłsudskiego.