Do wybuchu drugiej wojny światowej największa kamienica czynszowa w Krakowie. Wybudowana w latach 1911-1913 dla kupca Mojżesza Ohrensteina według projektu Jana Zawiejskiego. Do 1918 roku faktyczne autorstwo projektu było tajemnicą, ze względu na piastowaną przez Zawiejskiego funkcję architekta miejskiego, co wykluczało prywatne zlecenia, a za architekta budynku uważany był Roman Bandurski. Modernistyczna kamienica powstała na miejscu wcześniejszego (i wyburzonego) budynku, którego właścicielami była rodzina Zawiejskiego. Projekt zakładał nowoczesne rozwiązanie funkcjonalne (np. windę), a jednocześnie odwoływał się do historyzmu przez bogate dekoracje i zdobienia. Oryginalnie kamienica posiadała iglicę na kopule, która została zdemontowana przez Niemców podczas drugiej wojny światowej.