Absolwent Politechniki Lwowskiej (1910), wykładowca urbanistyki, podczas wojny – już w Lwowskim Instytucie Politechnicznym – kierownik Katedry Budowy Miast, docent od 1944. Po wojnie wysiedlony do Wrocławia, gdzie na Politechnice Wrocławskiej uzyskał tytuł profesora i kierował Katedrą Budowy Miast i Osiedli.

Od 1928 prowadził we Lwowie biuro architektoniczne z Leopoldem Karasińskim, z którym wspólnie realizował większość projektów. W 1922 roku wspólnie z trzema współpracownikami zaprojektował Pawilon Centralny Targów Wschodnich we Lwowie, a trzy lata później – już samodzielnie – pawilon „Scarotti”. Był projektantem m.in. szkoły (gimnazjum i liceum) sióstr Urszulanek przy ul. św Jacka (Aleksandra Archipenki), funkcjonalistycznego budynku obecnej siedziby Służby Bezpieczeństwa Ukrainy, a wtedy Miejskich Zakładów Elektrycznych przy ul. Pełczyńskiej (Witowskiego), oraz budynku Związku Pracowników Gminnych przy obecnej ul. Serafyma Kuszewycza.