JERZY STRUSZKIEWICZ (1883-1948). Studiował na politechnikach w Wiedniu i we Lwowie, dokształcał się w Paryżu i Dreźnie, m.in. w zakresie budownictwa szpitalnego. Jeszcze przed I wojną światową wraz z lekarzami i profesorami UJ odwiedził kilka krajów zachodniej Europy w celu poznania rozwiązań architektonicznych w nowoczesnych budynkach szpitalnych. Od 1920 roku kierował budową najnowocześniejszej w Polsce kliniki ginekologicznej, której projekt narysował ok. 1910 roku, a po jego zaginięciu odtworzył dziesięć lat później. Kamień węgielny pod budynek wmurował Józef Piłsudski. Od 1923 roku, prawie przez dekadę współpracował z Maksymilianem Burstinem w ramach wspólnego biura projektowego oraz osobnego przedsiębiorstwa budowlanego. Dwaj architekci wspólnie zaprojektowali m.in.: przebudowę Pałacu Prasy na Wielopolu, szkołę pielęgniarek i Klinikę Urologiczną na ul. Kopernika, Dom Medyków prz ul. Grzegórzeckiej, dom Bractwa Górniczego na alejach oraz jeden z najbardziej spektakularnych budynków tamtych lat, najwyższy w Krakowie (w 1933 roku) Gmach Feniksa przy ul. Basztowej (później bardziej znany jako budynek LOT-u). Przedsiębiorstwo, którego trzecim wspólnikiem był Jakub Sprung, wybudowało w Krakowie m.in. Feniksa przy Rynku Głównym i Dom im. Marszałka Piłsudskiego na Oleandrach.