Obecna kamienica powstała z połączenia dwóch gotyckich budynków: „Pod Kruki” i domu Kłosowiczowskiego. Po wielkim pożarze z 1850 roku została wyremontowana pod kierunkiem Stanisława Gołębiowskiego, a kilkanaście lat później, już jako siedziba Galicyjskiego Banku Handlu i Przemysłu przebudowana przez Tomasza Prylińskiego. W latach 20. XX wieku budynek został powiększony o kolejne, trzecie piętro i trzypiętrową oficynę przez Teodora Hoffmanna. Podczas II wojny światowej budynek pełnił funkcję siedziby NSDAP, a Niemcy rozbudowali go o salę konferencyjną i czwarte piętro oficyny. Od 1991 w kamienicy mieści się Międzynarodowe Centrum Kultury, które przeprowadziło kolejne dwie przebudowy: w latach 1998-2005 budynku frontowego, a w latach 2006-2008 oficyny i podwórka. Obie według projektów Romualda Loeglera.