Ołtarz Wita Stwosza (ołtarz mariacki w Krakowie). Nastawa ołtarzowa (retabulum) autorstwa Wita Stwosza, wykonana w latach 1477–1489. Ołtarz Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny przedstawia ponad 200 drewnianych figur, w centrum śpiącą Maryję otoczoną przez grupę apostołów. Ma 11m x 13m i jest największą gotycką nastawą ołtarzową w Europie. W 1939 roku Karol Estreicher ukrył ołtarz w Sandomierzu, został on jednak odnaleziony przez Niemców i wywieziony do Berlina i Norymbergii. Po wojnie dzięki zabiegom Estreichera wrócił do Polski, a po konserwacji, wrócił do kościoła Mariackiego w 1957 roku.

Kościół archiprezbiterialny Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Krakowie. Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Bazylika Mariacka. Kościół Mariacki.

Gotycki kościół przy Rynku Głównym w Krakowie, wybudowany w XIV wieku i rozbudowywany w kolejnym stuleciu. Powstał na miejscu wcześniejszej romańskiej swiątyni z początku XIII wieku. Barokowe elementy wystroju wnętrz pochodzą z XVIII wieku, kiedy w kościele wymieniono 26 ołtarzy i niemal całe wyposażenie zgodnie z projektami Francesco Placidiego. Na początku wieku XIX, w wyniku likwidacji przykościelnego cmentarza, powstał Plac Mariacki. W latach 1887-1891 świątynia otrzymała wystrój neogotycki, kiedy to powstała nowa polichromia autorstwa Jana Matejki i witraże (prezbiterium) Stanisława Wyspiańskiego i Józefa Mehoffera. Kościół posiada dwie wieże: Hejnalicę (82 metry) i dzwonnicę (69 metrów).